Matrassen

Mijn blog gisteren over het racletten viel wat zurig uit. En ik had me nog wel voorgenomen nooit azijn te spuien. Het was koud, ik was ziek, vergeef het me, vandaag weer wat luchtigers:  matrassen.

Toen we verhuisden sleepten we onze matrassen mee. Die hadden we voor goudgeld gekocht bij een speciaalzaak in Hilversum. We sliepen er niet lekker op, maar zoals dat gaat met dure dingen, je houdt het er nog wel een jaartje of wat extra op uit. Ze waren altijd nog beter dan de oude kapokmatrassen van de vorige eigenaar van dit huis. Hij liet er negen achter; waarschijnlijk geërfd van zijn grootouders, de matrassen hadden maatje Napoléon: zo'n 1.20 bij 1.80 meter.

We maakten er een vreugdevuur van en sliepen verder op onze akelige latex-matrassen. De jaren gingen voorbij, en op een dag stonden we onszelf toe nieuwe exemplaren te kopen. En keken raar op in de winkel. Een éénpersoons Franse matras is 90 bij 1.90; een tweepersoons 1.40 bij 1.90.

We wilden geen van tweeën. Wij zochten  80 bij 200. "Deux mètres?" riep een verkoper uit. Hij begreep niets van onze wens, het was dan ook een heel klein mannetje. Wat wij zochten was in de buurt echt niet te vinden.

Uiteindelijk hebben we onze toevlucht moeten nemen tot Ikea.  Naar Toulouse of Bordeaux, in beide gevallen is het tweeënhalf uur rijden. Niet echt om de hoek. De reis maken we één keer per jaar. Als we zelf geen matrassen nodig hebben, moet er wel een aantal worden vervangen in de gîtes. Want de matrassen van Ikea liggen lekker, maar gaan bepaald niet lang mee.

Anderhalf jaar geleden huurden we een vakantiehuis in Normandië. Wij ouders sliepen op een matras van 1.60 bij 2 meter, dat bestaat dan weer wel. De jongens - één Nederlands, één Frans - sliepen in éénpersoonsbedden: beiden met de voeten buiten boord.