woensdag 6 februari 2013

Vide congel

Vanochtend werd ik gebeld door een van de vriendinnen. Of ik de 23ste beschikbaar ben, dan is de volgende soirée copines. Tuurlijk, een soirée copines wil ik niet missen. 'Le thème est vide congel', voegde ze eraan toe. Dat hoor ik niet goed, dacht ik. Zij belt altijd mobiel, halve zinnen vallen weg. Quoi? riep ik dus.

Niet erg beleefd in Frankrijk om alleen quoi te roepen, maar bij de copines mag dat. 'Vide congel'  herhaalde ze. Ik had het echt goed gehoord en verstaan; haar congélateur (vriezer) moet leeg. Een soort kliekjesavond uit de vriezer. Ik ging meteen in mijn hoofd na wat ik in de vriezer heb. Spruiten en boerenkool van deze winter uit de tuin; nog wat te droog uitgevallen broccoli en rode kool van afgelopen zomer - het regende zes weken niet, zelfs de waterput raakte leeg - de tomaten en paprika's zijn allang op. Er ligt nog een kwart bûche, overgebleven van kerstmis. En misschien een zakje vlees voor bourguignon.

Het water liep me niet in de mond zal ik maar zeggen.  Een lekkere maaltijd voor zeven personen ligt niet in mijn vriezer. Ik had bij wijze van spreken de nasmaak van broccoli nog in mijn mond toen de copine vertelde dat ze nu toch echt van die foie gras afwil.  Haar vriezer blijkt vol te liggen met heel andere etenswaren dan die van mij; zij heeft connecties. Haar broer heeft de grootste moestuin uit de omgeving. Diens vriendin houdt Limousin koeien en eenden.

Bij haar vide congel wordt het dus smullen. Ze heeft goede ingredienten en is een goeie kok; zij kookt in haar vrije tijd voor feesten en partijen. Ik kan bijna niet wachten tot de 23ste. O ja, voor ik het vergeet, zoals altijd moeten de copines verkleed komen. Roger kwam met een idee dat ik meteen overnam.  Ik ga als glaçon, ijsblokje.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten